Najbardziej znanym z nich jest bez wątpienia Lindy Hop, taniec nowojorskiego Harlemu lat 30-tych, którego nazwa pochodzi – jak głoszą legendy – od słów tancerza Shortiego Georga zainspirowanego nagłówkiem gazety dotyczącym pierwszego lotu człowieka przez Atlantyk (“Lindy hopped the Atlantic”).
Poza Lindy Hopem istnieje też wiele innych gatunków tańców swingowych tj. Charleston, Balboa, Shag, czy Solo Authentic Jazz. Każdy z nich charakteryzuje się inną dynamiką, charakterem, a nawet muzyką. Mimo wielu różnic, tańce te przeplatają się ze sobą i mają wiele wspólnych cech, a tancerze mogą płynnie przechodzić między różnymi gatunkami tańca.
Swing jest również znany pod nazwą Jitterbug (które to określenie spopularyzował w salach tanecznych typu Savoy sam śpiewak i dyrygent Cab Calloway; jitter – drgawki; jitterbugs – tancerze swingowi poruszający się tak szybko jak drgawka. W mądrych książkach teoretyków tańca przeczytacie, że są to też tańce określane mianem vernacular, czyli oryginalnie powstałymi w kulturze amerykańskiej w przeciwieństwie do importowanych tańców francuskich jak np. walce czy menuety. A co najważniejsze, powstały one głównie w środowiskach Afroamerykanów, stąd należy im się szacunek za ich wspaniały twór kulturowy.